Mijn eerste keer
Het was de nazomer van 2006, ik weet het nog goed, mijn ouders waren 25 jaar getrouwd en we zouden een reis gaan maken, een reis naar New York City. Op dat moment was ik er eerlijk gezegd helemaal niet blij mee.
Ik had namelijk al achttien jaar niet meer gevlogen vanwege mijn vliegangst en keek er nou niet bepaald naar uit om meer dan acht uur in een vliegtuig hoog in de wolken te moeten zitten.
Ik baalde ervan en was erg zenuwachtig voor wat komen ging, echter vloog ik samen met m’n ouders, oom, tante en neefje, dus als er iets zou gebeuren dan waren we in ieder geval samen. Zo dacht ik op dat moment echt.
Natuurlijk leek de stad New York me ook wel heel erg mooi en was de reis heel erg speciaal, maar toen we eenmaal in Schiphol op onze vlucht aan het wachten waren brak het zweet me toch wel uit. We vlogen destijds met Continental Airlines en toen ik door de ruiten van onze gate naar buiten keek zag ik het vliegtuig staan.
Ik was erg zenuwachtig, maar kon niet meer terug. Toen we met z’n allen plaats hadden genomen in het vliegtuig liet ik het allemaal maar op me afkomen. Het stijgen vond ik niks, maar toen we na een tijdje zonder turbulentie hoog in de lucht vlogen vielen de zenuwen steeds meer van me af. Ik ben zoveel mogelijk gaan slapen en tussendoor keek ik een van de films die konden worden afgespeeld.
Toen de daling werd ingezet namen mijn zenuwen weer de overhand, dit gevoel vond ik niet fijn. Had ik dit nu echt allemaal over voor een reis naar Amerika? Ik wist toen nog niet wat me allemaal te wachten stond en hoopte alleen maar dat alles goed zou gaan.
Gelukkig ging alles goed en had ik me om niks druk gemaakt. We waren geland in het land waar ik later nog vaak naartoe terug zou gaan. We stapten uit het vliegtuig in Newark, ik was net een beetje van de vlucht bekomen, en het eerste wat we zagen was een man die werd gereanimeerd, het zag er niet fijn uit en ik zei tegen mezelf: “nou dat begint goed, als dat maar geen voorbode voor de rest van de reis is”.
Gelukkig bleek het met de man allemaal goed te zijn afgelopen en was het ook zeker geen voorbode voor de rest van onze reis.
Met een shuttlebus werden we naar het Beacon hotel, waar wij destijds verbleven, gebracht en tijdens deze rit is mijn liefde en bewondering voor Amerika ontstaan. Het was mijn eerste keer Amerika en alles wat ik om me heen zag herkende ik van films en televisie, het was geweldig!
Gebouwen zo hoog dat ik de daken vanuit de auto niet kon zien, overal gele taxi’s om me heen, restaurants met namen als T.G.I. Friday’s, Wendy’s en Olive Garden en bovendien de stemmen op de Amerikaanse radiozenders om het geheel af te maken, alles was grandioos! Ik voelde me net een filmster op een set van een grote blockbuster en op dat moment werd de grootsheid van het land me duidelijk.
De rest van de reis heb ik in euforie meegemaakt, veel van de bekende plekken en toeristische attracties van New York hebben we bezocht en mijn gevoel van het zijn op een filmset ben ik tijdens de reis niet kwijtgeraakt. In een kleine week tijd heb ik zoveel indrukken en ervaringen opgedaan die ik nooit meer zal gaan vergeten en de smaak naar meer van de Verenigde Staten ontstond dan ook al snel.
Na een paar dagen moest ik weer vliegen, opnieuw had ik er helemaal geen zin in, maar dit keer niet omdat ik eigenlijk niet durfde, ik wilde nog niet terug naar Nederland!
De stad New York had zo veel indruk op me gemaakt en we hadden nog lang niet alles gezien, ik wist dus dat ik nog een keer terug zou moeten gaan. Die keer is inmiddels ook al geweest, maar in de tussenliggende jaren heb ik eerst nog een aantal andere Amerikaanse steden bezocht.
Mijn vliegangst is inmiddels zo goed als verdwenen, zonder mijn eerste keer Amerika had ik er waarschijnlijk nog steeds last van gehad.
Over Miquelli
Miquelli is 32 jaar oud en Amerikaverslaafd. Zijn grootste hobby’s hebben met dit land aan de andere kant van de Atlantische Oceaan te maken. Hij probeert elk jaar tenminste eenmaal de oversteek naar de VS te maken.
