Kamperen in Amerika
Als rasechte kampeerders gingen wij vroeger ieder jaar naar Frankrijk, Italië of Luxemburg om te kamperen. Mijn ouders in de caravan, mijn zussen en ik in tentjes ernaast. Ieder jaar weer hadden we in de eerste dagen al een hele vriendenkring opgebouwd.
Toen mijn vriend en ik vorig jaar besloten om met een camper in Amerika rond te reizen had ik dan ook hoge verwachtingen van het kamperen. Als je met zijn tweeën op reis gaat is het des te leuker om ook andere mensen te ontmoeten.
Verbaasd waren wij dan ook op het begin van onze reis in Californië. Toen onze camper eenmaal stond en alles was aangesloten bleek om ons heen niemand buiten te zitten. Iedereen zat binnen in hun camper/caravan of ‘fifth wheel’ en de opvolgende dagen was dit niet anders.
Het makkelijke contact maken klopte zeker, maar dan voornamelijk om de vraag te beantwoorden hoeveel zo’n huurcamper nu eigenlijk kost. De Amerikanen die wij zijn tegen gekomen zijn, naast een oppervlakkig praatje, voornamelijk op zichzelf. We dachten even dat het aan ons lag. Wij als twee introverte Nederlanders stappen nu eenmaal niet zo heel snel op andere mensen af en moeten ons hier soms toe zetten. Maar naarmate onze reis vordert en we onze ervaringen met anderen delen, merken we dat dit de algemene ervaring is. Hoe extravert Amerikanen ook zijn en hoe graag ze ook een praatje met je willen maken, veel diepgaander wordt het meestal niet.
En dat ze binnen zitten is niet zo gek ook. Veel mensen wonen een groot gedeelte van het jaar op de camping en hebben campers die groter zijn dan het gemiddelde appartement in Amsterdam. Compleet met zijkanten die kunnen worden uitgeschoven, luxe badkamer, wasmachine, vaatwasser, oven, ijsblokjes machine en wel. Uiteraard zijn ze erg trots op dit bezit en als je er (niet) naar vraagt krijg je te horen wat het gekost heeft en hoe duur de laatste reparatie wel niet was. Ook als ze niet voor een langere periode kamperen hebben ze vaak eenzelfde formaat camper en lijken ze niets van hun favoriete televisie programma te willen missen.
Hoewel het kamperen in Amerika weliswaar anders is, bedoel ik dat niet in negatieve zin. Naast dat je vaak overdag toch op pad bent, is het hier heel normaal dat je bij campingplekken een picknicktafel en een vuurring hebt. Vooral in natuurparken heb je veel ruimte om je heen en sta je vaak op de mooiste plekken met de herten, eekhoorntjes en ander ‘wildlife’ direct om je heen.
Daarnaast heb je met de camper de mogelijkheid om (soms gratis) op de meest bijzondere en afgelegen plekken te kamperen die je vaak ook nog eens helemaal voor jezelf hebt. Wat kan er nu tippen aan een biertje bij je kampvuurtje in de middle of nowhere? En uiteraard zijn ze er ook zeker wel, de kampeerders die je uitnodigen voor een drankje, je helpen met vuur maken of waar je tips en adviezen van krijgt over wat te doen in de omgeving.
Kortom: doen!
Over Kyara
Kyara is 28 jaar oud en houdt van reizen. Haar avonturen op papier zetten is ook een hobby geworden. Ze neemt mensen graag mee in hun reis en daarbij ook over hoe bepaalde verwachtingen uitpakken in de realiteit. Het is natuurlijk mooi meegenomen als dit anderen inspireert om ook hun reisdromen waar te maken.
Al sinds hun eerste vakantie samen hebben Kyara en haar vriend Klaus de droom gehad om ooit nog eens te reizen. Afgelopen juni viel het besluit en vijf maanden later begon de reis.
Met een camper rond te reizen geeft je veel vrijheid. Je hebt altijd je bed bij de hand en over land reizend krijg je ontzettend veel mee van de omgeving.
Amerika stond hoog op het lijstje, het zou hun de verscheidenheid bieden die zij wilden. Hiken in de geweldige natuur, skiën in Colorado, op het strand liggen in Florida, paraderen door de grote steden en de geschiedenis van de muziek ervaren in de muziekstaten. Om er maar een paar te noemen.
Kyara en Klaus zijn nu ruim zes maanden onderweg en hebben nog bijna twee maanden te gaan.
