We zouden Los Angeles het liefst weer verlaten via Route 1, richting Malibu. Maar omdat we nog een hele kustweg voor ons hebben, kiezen we voor een snellere oplossing.
De I-405 brengt ons naar de 101 West, Ventura Freeway. Die volgen we naar Ventura, waar de One en de 101 samenvallen tot Santa Barbara. Een leuk stadje met een aardige downtown in Spaanse stijl, maar zoals veel stadjes beter om te wonen dan om kort te bezoeken. We gaan alleen naar de Santa Barbara Mission. We rijden liever door over de 101 naar Gaviota, waar deze weg noordwaarts draait richting Santa Maria en San Luis Obispo.
Vanaf Santa Barbara stikt het van de State Parks met campings, dus daar hoeven we ons geen zorgen meer over te maken. Een tip: voor een extra dagje strand ligt net boven Morro Bay een heerlijk klein badplaatsje met een plezierige ouderwetse uitstraling: Cayucos. Maar afgelopen zomer verbleven we in San Luis Obispo en dat is oneindig veel leuker. Prismo Beach wordt soms aangeraden maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het een vreselijk oord vond. Goedkoop in alle betekenissen. Zeker, een familiebadplaats, maar vies en vol rondhangende jongeren. Nee, dan San Luis Obispo op een donderdag, als het farmers market is.
Ons plan is zo vroeg in de buurt van San Simeon te zijn, zodat we in Hearst's Castle nog een late rondleiding kunnen krijgen. Het is drie uur rijden vanaf Santa Barbara, dus het wordt krap. Maar het lukt. We nemen een plek in het San Simeon State Park en haasten ons naar dit bizarre kasteel dat de krantenmagnaat William Randolph Hearst in deze kale heuvels neerzette. Hij stouwde het vol met kunst uit Europa en het geheel is een wonder van kitsch en goede smaak. Je weet zelf niet welk van de twee als je er rondloopt. Lees ook het artikel over Heart's Castle.
De volgende dag nemen we ruim de tijd voor de fameuze Route One. Al snel na San Simeon beginnen de heuvels bergen te worden die doorlopen tot aan de zee. De weg begint te stijgen en hangt nu precair tegen de steile wanden. Zo precair dat een simpele landverschuiving er nu al een paar keer toe geleid heeft dat de weg, die overigens pas in 1933 werd doorgetrokken, maandenlang gesloten was.
Dit is een landschap om rustig en op je gemak tot je te nemen. Vaak stoppen en absoluut geen haast hebben. Dat kan ook niet want die vervloekte campers maken het onmodelijke om door te rijden, vooral als ze in kuddeverband opereren.
Jules Pfeiffer State Park herbergt een van de beroemdste plaatjes van Route One, de waterval die op het strand valt: McWay Falls. Je kunt hier ook kamperen en wandelen in het park waar nog een cabin staat van de eerste homesteaders die hier zich vestigden.
Het grootste park in Big Sur, zoals de Spanjaarden dit gebied hebben genoemd, is Pfeiffer Big Sur State Park. De Big Sur Lodge werd in de jaren dertig gebouwd door Franklin Roosevelts Civilian Conservation Corps, een werkverschaffingprogramma dat in Californië veel goed werk heeft gedaan. Ook hier is een goede camping, er zijn veel wandelpaden en een strand, Pfeiffer Beach. Deze beide state parks liggen tegen de Ventana Wilderness aan, het back country-gebied voor de Big Sur-kust, dat nog verrassend wild is.
In de jaren vijftig en zestig werd Big Sur een favoriete pleisterplaats voor schrijvers als Jack Kerouac en Henry Miller. Literatuurliefhebbers moeten vooral stoppen bij de Henry Miller Library. Wie geld te veel heeft, kan dat kwijt in twee heel dure hotels en in het Esalen Institute. Het plaatsje Big Sur zelf stelt weinig voor. Wij hebben er ooit een fantastisch huisje in de bergen gehuurd, maar in de motels zouden we niet willen zitten. Ook Deetjen's Big Sur Inn, wereldberoemd en hoog op ons lijstje van mogelijke overnachtingen, kan van harte afgeraden worden. De kamers zijn klein, het is gehorig en in het restaurant hebben ze van dienstverlening geen kaas gegeten. Gewoon doorrijden, ondanks de reputatie.
Een paar mijl verderop ligt Andrew Molena State Park, naast Point Sur, een vulkanische rots die lijkt op een eiland maar via een zandbank met het land verbonden is. Boven op de rots staat Point Sur Light Station, dat dateert uit 1899 en tot 1972 als vuurtoren werkte. De rondleiding van drie uur is alleen voor de liefhebbers.
Eenmaal om de grote rots heen doemen de beroemde bruggen van Big Sur op. De Little Sur Bridge en de beroemde Bixby Bridge overbrugden de eerste grote gaten in de kustlijn. Voordat ze in de jaren dertig werden gebouwd, moesten reizigers veertien mijl landinwaarts gaan over de Old Coast Road, die nog steeds iets avontuurlijks heeft. Bixby Bridge, oorspronkelijk Rainbow Bridge, is zo beroemd omdat het eens de grootste gewapende betonnen brug ter wereld was.
Clint eastwood lived here
Carmel-by-the-Sea is een zeer plezierig, maar duur badplaatsje dat lang gold als de zomerverblijfplaats van de Californische elite. Nu is het bekender als de stad waar Clint Eastwood ooit burgemeester was. Carmel heeft ook een mooie missiepost, een van de parels van de Californische keten. Rijd door het stadje en je ziet waarom het zo aantrekkelijk is: mooie houten huizen, een prachtige kustlijn, leuke winkelstraten en een plezierige sfeer.
De steden Carmel, Pacific Grove en Monterey zijn verbonden via de spectaculaire 17-Mile Drive, die ook door Pebble Beach voert (bekend van het golftoernooi). Helaas is dit een particuliere weg, althans bezit van de Pebble Beach Company en moet je betalen voor het genoegen van een bezoek. Monterey is als vissersplaats vooral bekend van het boek Cannery Row dat John Steinbeck schreef over de inblikindustrie die allang teloorgegaan is. Voor ons is het een aantrekkelijk alternatief voor het dure Carmel, bovendien is het Aquarium in Monterey van absolute wereldklasse en een overnachting meer dan waard. Zowel Monterey als Carmel zijn leuke stadjes om de laatste avond van je vakantie in Amerika plezierig door te brengen.
Afkicken in San Francisco
Wie een directe vlucht vanuit San Francisco naar Amsterdam heeft, kan de volgende dag gebruiken om tegen de avond de auto in te leveren en in te checken. Als u vliegt via een tussenstop in de Verenigde Staten, dan vertrekt u naar alle waarschijnlijkheid vrij vroeg in de ochtend uit San Francisco. Wij vliegen via Washington en daarom brengen we in de buurt van het vliegveld de laatste nacht door. Dat geeft ons mooi de gelegenheid om op de laatste vakantiedag nog naar het Aquarium te gaan en de missie van Carmel te bezoeken. Laat in de middag gaan we dan naar San Francisco Airport.
Idealer zou het natuurlijk zijn om nu nog een paar dagen af te kicken in San Francisco. Maar dan komen we ruim over de dertig dagen heen die we onszelf gegeven hebben. Ook ideale reizen hebben een einde.
