Dé contradictie van Amerika is dat van vrijheid. De burger mag volop van alle vrijheid genieten. Zolang ze zichzelf maar aan de regels houden. Diezelfde regels beperken diezelfde vrijheid.
Ik ervaar dat als hypocriet, maar totale vrijheid is dan ook anarchie in zekere zin. Amerika zit met haar constitution goed in balans, en alhoewel het geen utopia is, denk ik dat de rest van de wereld de verenigde staten met een vergrootglas moet bekijken om zo de vele gezonde voorbeelden bij zichzelf toe te passen.
Ik ben zo'n 5 jaar geleden op mijn eerste trip naar de States, California via 2 dgn New York, in en California maakte ik dan ook kennis met de correctheid de regering haar burgers oplegt.
Deze anekdote begint in Santa Barbara, een stadje ten noorden van Los Angeles.
Santa Barbara
Na wat rond gestruind te hebben in de hete zon begonnen mijn broer, vriend en ik dorst te krijgen en we hadden het plannetje om een lekkere sixpack budweiser te halen in de supermarkt om zo met die heerlijke koele pilsjes even bij het zwembad te gaan liggen bij ons motel.
Zodoende liepen we de supermarkt in en na voor de zoveelste keer te opmerking geplaatst te hebben "hé, hier hebben ze ook Nederlands bier" begaven we ons richting kassa met de ijskoude blikjes bier omarmd alsof er een winnend lot in zat. Het waren immers de laatste koude budweisers die ze nog in de koelkast hadden liggen, en Nederlands bier drinken we wel in Nederland nietwaar? Eenmaal bij de kassa legde mijn broer de blikjes op de band en we begonnen wat te praten over hoe lekker het ijskoude pilsje dadelijk zou gaan smaken als we lagen te zonnen bij "ons" zwembad.
5 dollar please ,zei de kassa jufvrouw op een vriendelijke toon, and some kind of I.D. Natuurlijk waren we onszelf bewust van het feit dat er een minimum age is voor het drinken van alcohol, maar we zaten ver boven die leeftijd. Mijn broer begon in z'n zakken te graaien om zodoende zijn paspoort te vinden. Als je iets altijd bij moet hebben is het wel een soort Identification, en dus in ons geval het paspoort.
Mijn broer zei vluchtig tegen mij: Ton, pak jou paspoort maar want volgens mij ligt de mijne nog op de motelkamer.
Waarom niet zou je denken, dus geef ik hem het mijne. Maar alert als de kassajufrouw was, en alles had gevolgd met ware Amerikaanse arendsogen, wist ze ons te vertellen dat degene die afrekent ook het paspoort moet laten zien.
Mijn vriend keek me aan en ik hem, en na wat vluchtig denkwerk kwamen we tot de conclusie dat ik dan maar moest betalen. Dus ik, nog met volle moed en enorme zin in het inmiddels niet meer zo koude pilsje, grijp mijn portemonnee en begin er een 5 dollar biljet eruit te vissen. Maar nog voordat ik trots het 5 dollar biljet had gevonden (het is moeilijk om in een portemonnee het onderscheid te zien tussen de verschillende soorten dollar biljetten) zei de kassa jufrouw op nog steeds verbazingwekkende typisch Amerikaanse vriendelijke toon dat ik niet het sixpack op de winkelband had gezet dus ik ook niet mocht afrekenen voor iets dat ik er niet op had gelegd. (?!)
Nu begon de situatie ingewikkeld te worden en de rij achter ons leek te beginnen aan de ingang van de supermarkt. Rationeel denken hielp niet meer want dit was voor een Hollander tot een onrealistische situatie geëscaleerd. Ik keek de kassajufrouw nog eens om een uitdrukking op haar gezicht te vinden die onthuld dat we hier te maken hebben met een typisch Amerikaanse humor die bij mij nog niet bekend is. Tevergeefs. De enige uitdrukking die ik zie is er één van een ongeduldige Amerikaanse.
Het komt er op neer dat mijn broer over een geldig betaalmiddel beschikte maar geen paspoort in zijn bezit had, en ik een geldig paspoort had maar voor deze inmiddels lauw geworden sixpack geen geldig krediet bezat.
Californische wetten
We hebben gevraagd dat wanneer we de winkel uit zouden gaan, weer terugkomen om zo weer een sixpack te pakken om vervolgens mij te laten betalen en ik mijn paspoort laat zien, of we dan wel zouden kunnen afrekenen. Eigenlijk vond ik het te gek voor woorden om het te vragen maar de kassajufrouw blijkbaar niet en ze raadde het ons zelfs aan om opnieuw de hele procedure opnieuw te doen maar dan mij het sixpack laten kopen.
Gezien de rij en gezien de bepaalde tijd die bier nodig heeft om lauw te worden ( en die tijd was ruimschoots verstreken )hebben we maar besloten om terug naar ons motel te gaan om een lekker koud....colaatje te nuttigen.
Later is mij verteld door een restaurant eigenaar dat hier in California veel undercover agenten actief zijn die controleren of overal om identificatie word gevraagd en of de winkel eigenaren zich aan de regels houden. Hij vertelde mij dat omdat ik een sigaret had op gestoken op een buiten terras pal aan het trottoir, en dat mocht niet volgens de Californische wetten.
Het enige was het terras scheidde van de stoep was een laaghangend touw.
Maar mijnheer zei ik nog, ik blaas de rook wel over de afscheiding heen ( alsof het anders daar niet zo komen ) . De eigenaar erkende dat het wel een beetje stom was maar dat ik net zo goed een undercoveragent kon zijn die hem controleerde of hij de klanten berispte op roken op het terras. De boetes daarop zijn ongekend hoog.
Gelukkig begreep hij uit het feit dat ik rookte en dat ik een accent had dat ik geen undercover kon zijn, en na mijn paspoort gezien te hebben, mocht ik lekker genieten van mijn sigaretje, en de goede man ging zelfs nog een asbak voor me halen ook!
